Od czasów, gdy Konstantyn Wielki zobaczył znak na niebie i wziął sobie do serca przesłanie, że pod tym znakiem zwycięży, wielu władców, możnych tego świata, duchownych i świeckich prowadziło walki i potyczki pod znakiem Zbawiciela, mając nadzieję, że On sam poprowadzi ich do zwycięstwa.
Owszem, było wiele chwil w historii Kościoła, gdzie nadzieja złożona w Bogu, wsparta zbrojnym orężem oraz modlitwami całego Kościoła doczekała się spełnienia. Lepanto, Wiedeń czy chociażby z naszego punktu widzenia Bitwa Warszawska – to chwile, które przyprawiały o drżenie serca świeckich i duchownych, nie wykluczając Stolicy Apostolskiej.
Jednak te cudowne interwencje, zawierzanie się Bogu czy Matce Najświętszej przez władców tego świata a także lud wierny są jedynie znakami, że Chrystus Król Wszechświata prowadzi swój lud to jeszcze ważniejszego boju i tych którzy mu zawierzyli, chce prowadzić prosto do zwycięstwa.
Gdyby umieszczenie znaku Jezusa na królewskich sztandarach dawało przewagę militarną w sposób automatyczny, nie mielibyśmy dzisiaj niewierzących władców tego świata. Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata przypominam jednak tę ewangeliczną scenę, którą Kościół daje nam dzisiaj do rozważania. Królestwo Jezusa nie jest królestwem z tego świata. Nie jest On wodzem do wynajęcia, królem, który potrzebuje ziemskich armii, zbrojnych oręży aby skruszyć kajdany zła. On zwyciężył świat orężem swej miłości. Pokonał ojca kłamstwa przez posłuszeństwo Ojcu Niebieskiemu.
Od czasów sądu Piłata, od najbardziej niesprawiedliwego werdyktu w dziejach ziemi, jest tylko jeden sposób na rozszerzanie Królestwa Bożego. Tym sposobem jest zaprowadzenie władztwa Chrystusa we własnym sercu. Oddanie Mu całego swojego życia. Walka z grzechem i pokusami we własnym sumieniu i wprowadzanie zasad Bożej miłości we wszystkim, to od nas tylko zależy. Owszem, z tego władztwa nie możemy wykluczyć ani wojska ani polityki ani gospodarki. Jednak dopóki Królestwo Boże nie zapanuje w naszych sercach, dopóki Jezus nie stanie się królem naszego życia, dopóty każdy inny sposób jego rozszerzania będzie okazywał się nieskuteczny.
Jako duchowi spadkobiercy rycerzy spod Wiednia, dzieci i wnuki tych co ze śpiewem „Boże coś Polskę” szli do walki i za najświętszą sprawę, winniśmy modlitwę i szacunek obrońcom naszych granic oraz modlitwę o siłę i morale naszego oręża. Ale nie zaniedbując tamtego, każdy z nas musi stoczyć walkę ze złem w swojej duszy i tam zaprowadzić władztwo Jezusowe, poddając całe swe życie pod Jego panowanie.
Pomóż nam miłością zdobywać dusze ludzkie dla Chrystusowego władztwa. Możesz wesprzeć nas klikając: https://zrzutka.pl/vdj7j4
PIERWSZE CZYTANIE
Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY
Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.
Pan Bóg króluje, pełen majestatu
Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †
Twojemu domowi świętość przystoi *
po wszystkie dni, o Panie.
Pan Bóg króluje, pełen majestatu
DRUGIE CZYTANIE
Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych i Władcą królów ziemi.
Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie.
Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»
Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»
Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»
Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».
More Stories
Uważaj, o co prosisz…
Zrozumieć znak
Ludzie z rodowodem