Bóg i mamona

Chrystusowe „nie możecie służyć Bogu i mamonie” wydaje się być tyleż oczywiste co trudne do zrealizowania w naszym życiu. Odkąd Fenicjanie wynaleźli pieniądze, przy ich użyciu ludzie regulują wzajemne zobowiązania względem siebie. Są jednak sytuacje, gdzie pieniądz może być zapłatą za naszą śmierć. I to nie tylko doczesną, ale także wieczną.

Ludzie dla pieniędzy są w stanie zrobić bardzo wiele. Korupcja, malwersacje finansowe, wyzysk, dawne i współczesne niewolnictwo, handel narkotykami, prostytucja, niesprawiedliwe podatki… Wydaje się że tych przykładów mogłoby być znacznie więcej. Co więcej przycinek problemy związane z pieniędzmi dotykają także naszych relacji z Bogiem. Z jednej strony zachłanność, materialistyczne podejście do wiary, ułuda bogactwa, która uwiodła także niejednego duchownego, poczucie, że pieniędzmi możemy załatwiać także sprawy duchowe i tym podobne postawy powodują straszną korozję duszy człowieka.

Czy zatem życie bez pieniędzy byłoby prostsze, bardziej moralne? Niestety, ale rozwiązanie tego dylematu wcale nie wiedzie poprzez odpowiedź na postawione powyżej pytanie. Problemem bowiem nie jest sposób w jaki ludzie rozliczają się między sobą ze swoich należności oraz w jaki podchodzą do Boga. Problemem jest pycha i pożądliwość jakie są w ludzkiej duszy. To z nich biorą się te wszystkie złe rzeczy, które w pewnym momencie przenoszą się na pieniądz.

Chrystus Pan mówiąc o tym, że nie możemy służyć Bogu i mamonie, nie stwierdził że należy wyzbyć się pieniądza, ale wskazał miejsce jakie on ma zajmować w życiu człowieka. Człowiek ma służyć Bogu i tylko Bogu. Służba rzeczom materialnym, czy też będą one wyrażone poprzez wartość takiej czy innej waluty, szlachetnego kruszcu czy też określonych dóbr materialnych lub relacji społecznych zawsze będzie klęską dla samego człowieka. Człowiek bowiem jest istotą, którą Bóg stworzył na swój obraz i podobieństwo stworzył dla Siebie samego i oddanie się człowieka w niewolę czy to rzeczom materialnym czy też siłom zła jest prawdziwą tragedią. Prawdziwe szczęście człowieka nie może być przecież mierzone rzeczami materialnymi. Wszakże już Pismo Święte Starego Testamentu zauważa, że jednakowo ginie głupiec jak i mędrzec, bogaty jaki żebrak. Nic z rzeczy, które mamy na tym świecie nie zabierzemy ze sobą na tamten świat. Dlatego też człowiek owładnięty pychą jest niczym ślepiec, który nie widzi obranego celu.

to, to jest przedmiotem naszego rozważania dzisiaj, wydaje się być dla większości ludzi rzeczą oczywistą. Jawi się zatem jakże istotne pytanie: dlaczego w takim razie ludzie podążają za tą niechlubną mamoną, odrzucając jednocześnie Boga i świat wartości niematerialnych, który wydaje się być trwalszy niż najtrwalsze nawet bogactwa? odpowiedź kryje się w słowach zbawiciela, który powiedział gdzie skarb twój tam i serce twoje. Tutaj też docieramy z powrotem do naszego punktu wyjścia: Bóg i mamona. Prawdziwy Pan świata i wykreowany przez człowieka świat jako jego bóg, który przecież nie może mu dać ani nieśmiertelności ani szczęścia. W ten oto sposób, człowiek gardzi wiecznością darowaną przez prawdziwego Boga, lekceważy jego prawa i przykazania a buduje sobie „Złotego cielca” – świat który jest mniej trwały niż ludzkie życie.

Aby jednak wyciągnąć właściwe wnioski zarówno z tego rozważania jak i całego przesłania Ewangelii potrzebna jest wiara. By te wnioski przełożyć na decyzję naszego życia konieczna jest nadzieja. Bez niej wnioski pozostaną bezowocne. Aby zacząć tak żyć, by nadzieja doczekała się spełnienia, konieczna jest miłość. Prawdziwa, chrześcijańska miłość, będąca treścią nowego przykazania jakie dał nam Pan. Bez wiary, nadziei i miłości wciąż Bóg pozostanie dla nas gdzieś daleko za rzeczami materialnymi, bez względu na to czy jesteśmy świeckimi czy duchownymi.

Gotów jesteś poświęcić szczyptę swych dóbr materialnych, aby ułatwić nam pełnionej naszej misji? Jeśli chcesz, wesprzyj nasze dzieła:https://zrzutka.pl/vdj7j4

Share on Facebook

Follow us