Kiedy wstyd zagości na twarzy człowieka, często towarzyszy mu pragnienie ukrycia swej twarzy, ukrycia się gdzieś, przed ludźmi i Bogiem, aby nie musieć patrzyć w oczy tego, którego zawiedliśmy, by nie musieć spotkać się wzrokiem z kimś, kto nas zawstydził ukazując naszą małość, niewierność, niedotrzymane obietnice. Wstyd powoduje pragnienie ucieczki. Ucieczki od konsekwencji postępowania, które miało nie ujrzeć światła dziennego, czynów, które na zawsze miały pozostać w ukryciu. Miały być tajemnicą człowieka, który teraz, zawstydzony musi ponieść konsekwencje tegoż postępowania.
„Adamie, gdzie jesteś” zawołał ongiś Bóg do naszego praojca, który skrył się zawstydzony nagością swego ciała, jakby ta była tajemnicą dla Tego, Który „utkał go we wnętrzu ziemi”. Tymczasem grzech obnaża nagość naszej duszy. Sprawia, że odsłania się w niej ohyda spustoszenia, wystawiając nas na pośmiewisko Złego, który skłócił nas z Bogiem samym. Także bratobójca Kain retorycznie pyta, gdzie ma się skryć, skoro będzie musiał ponosić brzemię swej zbrodni przez resztę dni, jakie spędzi na ziemi.
Lud wybrany wielokrotnie przeżywał wstyd przed obliczem Boga, rozpamiętywając dzieje swej niewierności. Jednak świadomi swego wybraństwa, „spuszczając głowę jak sitowie” liczyli na miłosierdzie Tego, Który ich wybrał, Który poprzysiągł ich ojcom opiekę i bezgraniczną troskę. Kiedy ginęli, umierali i błąkali się po pustynnych drogach swej ziemskiej historii, przypominali sobie o potędze ale i o miłosierdziu Najwyższego. Zwracali się na nowo ku Niemu, a On, miłosierny Ojciec nie odrzucał od Swego oblicza swych marnotrawnych dzieci.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Cóż więc stało się dzisiaj, że my, jako nowy lud wybrany, przestaliśmy szukać nawrócenia i pokuty? Cóż stało się ze wstydem za popełniane grzechy, że częściej wstyd zaczyna gościć na twarzach ludzi cnotliwych i dobrych, niż na twarzach publicznych grzeszników? Przeżywając ten szczególny Wielki Post, czas nawrócenia i pokuty, czas spędzany przy następujących po sobie komunikatach i zakazach i nakazach nieznanych nam jeszcze rok temu czas przypomnieć sobie o oczyszczającym wstydzie. Nie tym, który popycha do ucieczki i ukrycia się przed Bogiem, ale wstydem, który nakazuje wrócić do Miłosiernego Ojca ze spuszczoną głową i skruchą w sercach. Być może to ostatnia w naszym życiu szansa takiego zawstydzenia, po którym przychodzi oczyszczenie i doświadczenie miłosiernej miłości Boga.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy umiem jeszcze wstydzić się zła i grzechu?
Pomóż nam wskazywać drogę zawstydzonym. Możesz nas wesprzeć na stronie: https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 9,4b-10)
Wyznanie grzechów
Czytanie z Księgi proroka Daniela.
O Panie mój, Boże wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań!
Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całego narodu kraju.
Tobie, Panie, należy się sprawiedliwość, nam zaś wstyd na twarzach, jak to jest dziś: mieszkańcom Judy i Jerozolimy oraz całemu Izraelowi, bliskim i dalekim we wszystkich krajach, do których ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali.
Panie! Wstyd na twarzach niech okrywa nas, naszych królów, naszych przywódców i naszych przodków, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Pan zaś, nasz Bóg, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, naszego Boga, by postępować według Jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 79,8.9.11.13)
Refren: Nie czyń nam, Panie, według naszych grzechów.
Nie pamiętaj nam win przodków naszych, +
niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, *
bo bardzo jesteśmy słabi.
Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, +
dla chwały Twojego imienia nas wyzwól *
i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię.
Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie *
i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.
My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody +
będziemy wielbić Ciebie na wieki *
i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Am 5,14)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli,
a Pan Bóg będzie z wami.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Łk 6,36-38)
Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrze wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie”.
Oto słowo Pańskie.
More Stories
Uważaj, o co prosisz…
Zrozumieć znak
Ludzie z rodowodem